گسترش شهر سقز و اثرات آن بر سیل خیزی حوضه آبریز چم سقز

سیل پدیده ای طبیعی است و هر رودخانه ای، بالقوه مستعد وقوع آن است، اماآنچه که این پدیده را از حالت طبیعی خارج و به صورت بلا در می آورد، دخالت انسان در طبیعت است. در منطقه مورد مطالعه مواردی از قبیل گسترش شهرسقز، تجاوز به حریم رودخانه ها، تخریب پوشش گیاهی، گسترش دیم در اراضی شیبدار، طراحی و اجرای غیر اصولی سازه های تقاطعی رودخانه هالله... باعث افزایش سیل خیزی شده است. برای بررسی اثرات گسترش غیراصولی شهری بر سیل خیزی، هیدروگراف سیل با استفاده از روش SCS برای سال 1325 به عنوان دوره ی قبل از توسعه و سال 1375 (جدیدترین نقشه ی در دسترس)، به عنوان دوره ی بعد از توسعه ترسیم شد ومحاسبات نشان داد که زمان تاخیر حوضه قبل از توسعه ازیک ساعت و 56دقیقه در سال 1375 به یک ساعت و ده دقیقه کاهش یافته است. یعنی بر اثر افزایش سطوح نفوذناپذیر زمان رسیدن اوج هیدروگراف 40 دقیقه کمترشده است و سیل در زمان کوتاهتری به اوج می رسد. همچنین زمان رسیدن به نقطه ی اوج دبی در سال 1325 دو ساعت و هفت دقیقه بوده در حالیکه در سال 1375 به یک ساعت و شانزده دقیقه کاهش یافته است و این بدان معنی است که اوج سیل 51 دقیقه زودتر از قبل فرا می رسد.