تاثیر هیستوپاتولوژیک داروی سلکوکسیب بر ترمیم اولیه زخم جراحی معده موش صحرایی

یکی از روش های موثر در التیام سریع زخم ها، استفاده از داروهای صناعی می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی هیستوپاتولوژیک اثرات سلکوکسیب بر ترمیم زخم جراحی معده در موش صحرایی است. 15 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در سه گروه شم، کنترل منفی و تجربی توزیع گردیدند. یک برش گاستروتومی یک سانتی متری در خم بزرگ معده موش ها ایجاد و در دو لایه بخیه زده شد. گروه تجربی، روزانه mg/kg 15 سلکوکسیب را در ml/kg 10 دی متیل سولفوکسید 5%، به مدت 15 روز بصورت خوراکی دریافت کرد. گروه کنترل منفی، دی متیل سولفوکسید 5% و گروه شم، سرم فیزیولوژی را به همان روش دریافت کردند. موش ها آسان کشی شدند و آسیب شناسی بافتی برای ارزیابی التیام، با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و تریکروم ماسون انجام شد. داده ها، به صورت میانگین و انحراف استاندارد ارائه و اختلاف معنی دار بین گروه ها توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0p< توسط نرم افزار SPSS آنالیز گردید. تعداد فیبروبلاست ها و جوانه های مویرگی در گروه تجربی به طور معنی داری بیشتر از گروه های شم و کنترل منفی بودند (05/0>p). اندازه شکاف باقی مانده موجود در دهانه زخم نیز در گروه تجربی به طور معنی د اری کمتر از دو گروه دیگر بود (05/0p<). اختلاف از لحاظ نسبت کلاژن موجود در نسج ترمیمی، مابین گروه تجربی و سایر گروه ها معنی دار برآورد گردید (05/0p<). اختلاف معنی داری از لحاظ پارامترهای یاد شده بین گروه های شم و کنترل منفی مشاهده نشد. نتایج بررسی حاضر نشان می دهد که سلکوکسیب در ترمیم اولیه زخم جراحی معده در موش صحرایی مفید می باشد.