بررسی میزان آگاهی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور در مورد آموزش الکترونیکی ترکیبی

بسیاری از روانشناسان تربیتی معتقدند که شرایط یادگیری باید چنان سازمان دهی شود که هر فراگیر بر اساس توانایی های خود به فعالیت یادگیری بپردازد لذا با توجه به اینکه تا کنون در ایران در مورد نظام یادگیری الکترونیکی ترکیبی (ادغام هدفمند آموزش حضوری و یادگیری الکترونیکی) مطالعات زیادی صورت نگرفته پژوهشگر بر آن شد مطالعه حاضر را با هدف بررسی آگاهی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اهواز در مورد آموزش الکترونیکی انجام دهد.
در این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اهواز (50 نفر) به روش نمونه گیری تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بود داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار آمارSPSS نسخه 13 تجزیه و تحلیل شد.
یافته های پژوهش فوق نشان داد که 50% از اعضای هیات علمی نسبت به فرایند آموزش الکترونیکی آگاهی داشتند که از این تعداد 52 % در مورد دسترسی به کامپیوتر، اینترنت و ارائه درس به صورت power point و همینطور 46 % در مورد برنامه های word،windows،spss،excel نیاز به آموزش بیشتر داشتند. همچنین بین میزان آگاهی و سابقه کار ارتباط معنی داری وجود داشت. (03/0(p= با در نظر گرفتن محدودیت های غیر قابل اجتناب روش های الکترونیکی، می توان تدریس دروس را از طریق سیستم یادگیری الکترونیکی ترکیبی که در آن از فواید هر دو روش یادگیری الکترونیکی و استفاده از کلاس های رو در رو بهره برده می شود در دانشگاه های علوم پزشکی توصیه نمود.