پیوند روحانی و ازدواج عرفانی

یکی از جنبه های اجتماعی در عرفان، پیوند معنوی و ازدواج عرفانی است که طرحی جدید برای زندگی خانوادگی به شمار می آید. در عرفان، ازدواج آزمایشی الهی و زمینه ای مناسب برای خودسازی و کسب رضایت خداوند در خدمت به افراد خانواده است. عارف، عشق زمینی را زمینه ای لازم برای رسیدن به عشق الهی می داند و بر اساس قانون محبت و ایثار علاوه بر پایبندی بر احکام شرعی به نوعی رابطه معنوی دست یافته که فرزندانی سعادتمند را نیز تربیت کرده اند. در این مقاله نمونه هایی مستند از زندگی خانوادگی عارفانه ارائه گردیده تا اثبات شود که عرفان به ازدواج اصالت داده و نظریه ای جالب برای روابط خانوادگی دارد. با این الگو می توان بر بسیاری از مشکلات خانوادگی در جوامع امروز فایق آمد.