الگوی کارآفرینی سازمانی

کارآفرینی، خلاقیت و کسب و کارهای مخاطره آمیز سوخت موتور اقتصاد پیشرفته را فراهم می کنند. اقتصاد جهانی در شرف تحول و ایجاد تغیرات ژرف و اساسی است و به طبع سازمانها و صنایع تولیدی و خدماتی از این امر مستثنی نیستند. شرایط محیطی و قواعد بازی رقابت به حدی بی رحم، پیچیده، پویا و نامطمئن هستند که سازمانها دیگر نمی توانند تنها با تغیرات روبنایی مثل تغییر روش ها، سیستمها، ساختار، فناوری و غیره حیات و بقای بلندمدت خود را تضمین کنند. همچنین آنها نمی توانند با تعداد اندکی افراد خلاق و کارآفرین و یا اجرای چند طرح کارآفرینانه بر رقبای کوچک، چابک، نوآور، فرصت گرا و کم هزینه فایق آیند. آنها باید شرایطی را فراهم کنند تا همه کارکنان روحیه کارآفرینانه پیدا کنند و بتوانند به راحتی، مستمر و به طور فردی یا گروهی فعالیتهای کارآفرینانه خود را به اجرا در آورند. این مهم مستلزم پیاده سازی پدیده ای مهم تحت عنوان کارآفرینی سازمانی است. هدف این پژوهش، انتخاب مدل کارآفرینی سازمانی مناسب اداره تعاون استان تهران در سال 1389 است. این مطالعه از نوع توصیفی- پیمایشی و جامعه مورد مطالعه آن در برگیرنده 12 نفر از مدیران سطوح مختلف اداره تعاون استان تهران است. ابزار گردآوری اطلاعات مطالعات کتابخانه ای، مقالات و پرسشنامه ای به شمار می آید که به روش فرایند سلسله مراتبی AHP طراحی و در روش AHP [1] نرخ ناسازگاری پاسخها محاسبه می گردد و پاسخهای با نرخ ناسازگاری بالا کنار گذاشته می شود. این روش به نوعی نشاندهنده پایایی پاسخها نیز هست. در این تحقیق با استفاده از نرم افزار ExpertChoice(EC)، تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده صورت گرفته است. پس از مقایسه زوجی و محاسبه وزنهای نسبی شاخصها و مدلها، از بین شاخصهای کارآفرینی سازمانی، شاخص اهداف و استراتژی ها بالاترین رتبه را کسب کرده اند و در نهایت مدل کارآفرینی سازمانی مناسب برای اداره مذکور، مدل تعاملی کوراتکو تشخیص داده و انتخاب شد.