تعیین شاخص های سلامت مرتع در مراتع نیمه استپی در سه محدوده چرایی قرق، کلید و بحرانی (مطالعه موردی: منطقه چهار باغ استان گلستان)

به منظور بررسی تغییرات ویژگی های سلامت مرتع در منطقه چهار باغ سه سایت شامل؛ قرق، منطقه کلید و بحرانی انتخاب شد. برای تعیین سه ویژگی پایداری خاک و رویشگاه، عملکرد هیدرولوژیک و سلامت موجودات زنده اکوسیستم های مرتعی از شاخص های هفده گانه بوم شناسی استفاده شد. بعد از نمونه برداری از هر تیمار و امتیازدهی شاخص های تعیین شده در اوایل فصل بهره برداری رتبه هر یک از شاخص های سلامت مرتع مشخص شد. نتایج نشان داد با افزایش شدت چرای دام، شاخص ها و ویژگی های سلامت مرتع تغییر کرد، به طوری که هر سه ویژگی منطقه کلید با چرای مدیریت شده در مقایسه با سایت مرجع (قرق) از لحاظ سلامتی در طبقه سالم قرار گرفت و سایت بحرانی خصوصیات خاک در فواصل بین تاج پوشش گیاهان تخریب شده است، همچنین بر روی خصوصیات ساختاری گیاهان مانند ترکیب گیاهی تاثیر گذاشته و گیاهان چندساله منطقه مرجع حذف شدند به-طوریکه هر سه ویژگی اکوسیستم مرتع در مقایسه با منطقه مرجع از لحاظ سلامتی در طبقه در معرض خطر قرار گرفتند. نتایج نشان داد از میان شاخص های سلامت مرتع، شاخص های مربوط به ویژگی سلامت موجودات زنده بیشترین تاثیر و شاخص شیار، فرسایش بادی و خندق کمترین تاثیر را بر روی سلامت مرتع داشتند.