ارزیابی توابع کاهش جذب آب در شرایط تنش همزمان شوری و خشکی توسط رقم روشن گندم

در زمینه چگونگی واکنش گیاهان به تنش هم زمان شوری و خشکی و سهم هر یک از آن ها در کاهش جذب آب مدل-های ریاضی متعددی وجود دارد. مدل های جذب آب در شرایط تنش هم زمان به سه دسته جمع پذیر، ضرب پذیر و مدل های مفهومی تقسیم بندی می شود. در این مطالعه شش تابع کاهش جذب آب ماکروسکوپی وان گنوختن (جمع پذیر و ضرب پذیر)، دیرکسن و آگوستیجن، وان دام و همکاران، اسکگز و همکاران و همایی با استفاده از داده های مزرعه-ای کشت گندم رقم روشن مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل در پایه کرت های خرد شده انجام گرفت. سطوح مختلف شوری (،S2، S1 S3 بترتیب معادل 4/1، 5/4 و 6/9 دسی زیمنس بر متر) به عنوان کرت های اصلی و چهار سطح آبیاری (I4، I3، I2، I1 بترتیب معادل50، 75، 100 و 125 در صد نیاز آبی گیاه)، به عنوان کرت-های فرعی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 85-84 اجراء گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که در سطوح شوری کم واکنش گندم به تنش هم زمان شوری و کم آبی مدل جمع پذیر وان گنوختن به خوبی قادر به شبیه سازی الگوی جذب آب بود. در حالی که در سطوح شوری مدل مفهومی اسکگز بیشترین برازش را با داده های مزرعه ای داشت. بنابراین به عنوان مدل بهینه جذب معرفی و توصیه می گردد.