اثربخشی شیوه های فرزندپروری بر خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان علوم انسانی دانشگاه پیام نور و آزاد نیشابور

شیوه های فرزندپروری به عنوان یکی از وظایف اساسی والدین نقش مهمی در دوره های بعدی زندگی فرزندان دارد. این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی شیوه های فرزندپروری بر خودکارآمدی و سلامت روانی دانشجویان علوم انسانی دانشگاه پیام نور و دانشگاه آزاد اسلامی نیشابور در سال تحصیلی88-1387 انجام گرفته است.
روش تحقیق: این پژوهش توصیفی- تحلیلی بر روی 210 دانشجو (105 دختر و 105 پسر) از بین 3757 دانشجوی رشته های علوم انسانی که به شیوه ی نمونه گیری طبقه ای تصادفی دو مرحله ای انتخاب شدند انجام گرفت. نمونه ی پژوهش با سه پرسشنامه ی شیوه های فرزندپروری(تکمیل شده توسط والدین)، خودکارآمدی و سلامت عمومی آزمون شدند و داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل واریانس یک عاملی و دو عاملی (F) و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد.

نتایج تحقیق نشان داد شیوه های فرزندپروری والدین بر خودکارآمدی دانشجویان تاثیر معنی داری داشته (0064/0= p) و در این میان شیوه ی فرزندپروری مقتدرانه نسبت به شیوه ی سهل گیرانه (001/0= p) و شیوه ی مستبدانه (01/0= p) بر افزایش خودکارآمدی تاثیر معنی داری داشته است. همچنین شیوه های فرزندپروری بر سلامت روان نیز تاثیر معنی داری داشت (027/0 = p) و تاثیر شیوه های فرزندپروری بر سلامت روانی متفاوت بوده است. به طوری که شیوه ی فرزندپروری مقتدرانه نسبت به شیوه ی مستبدانه (0078/0= p) و شیوه ی سهل گیرانه نسبت به شیوه ی مستبدانه (018/0= p) بر سلامت روان دانشجویان تاثیر معنی داری گذاشته است.

با توجه به تاثیر شیوه های فرزندپروری بر خودکارآمدی و سلامت روانی که اهمیت ویژه ای در دانشجویان دارد، آموزش این شیوه ها برای والدین در سطوح مختلف توصیه می شود.