قرآن کریم و کثرت گرایی دینی

جان هیک(1922م) نماینده برجسته فرضیه کثرت گرایی دینی بر این باور است که حقیقیت و رستگاری منحصر به دین خاصی نیست وپیروی ازهمه ی ادیان باعث رستگاری دینداران خواهد شد. فضای دینی، فکری و اجتماعی نقش چشمگیری در شکل گیری این فرضیه داشته اند. این پژوهش به روش توصیفی _تحلیلی درصدد است پس از بیان وبررسی دیدگاه هیک در مورد ادیان دیگر،چشم انداز قرآن کریم را درباره ماهیت پدیده وحی ومساله ی سایر ادیان ترسیم کند.
از نگاه این پژوهش کثرت گرایی دینی دارای زمینه های مخصوص به خود ومبانی آن محل مناقشه است. از منظر قرآن کریم وحی تشریعی نوع خاصی از معرفت است که به صورت علم حضوری مقرون به حفظ وصیانت الهی برای انسان های خاص وبا شرایط ویژه حاصل می شود و رمز و راز آن برای دیگران پنهان است اما علائم وشواهد لازم برای اثبات آن وجود دارد. از دیدگاه قرآن کریم کثرت گرایی دینی مردود ورویکرد قرآن کریم به مساله سایر ادیان ناظر به جنبه های گوناگون آن است: از جنبه حقانیت، سایر ادیان منسوخ و آمیزه ای از حق وباطل اند و تنها اسلام حق مطلق است؛ از جهت نجات کسانی که آگاهانه از اسلام پیروی نکنند عذاب خواهند شد ومسلمانان نسبت به پیروان سایر ادیان توحیدی و کفار غیر معارض، با مدارا، احترام و سعه صدر رفتار خواهندکرد و رعایت حقوق آن ها را وظیفه خود می دانند.