مقایسه نسبت AC/A گرادیانت به دست آمده با ورش های مختلف اندازه گیری انحراف

تعیین اثر روش های مختلف اندازه گیری انحراف و قدرت های متفاوت عدسی بر نسبت گرادیانت AC/A (accommodative convergence/accommodation) محاسبه شده.
روش پژوهش: در این مطالعه 78 نفر از دانشجویان رشته های مختلف دانشگاه علوم پزشکی زاهدان که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابتدا عیوب انکساری به روش رتینوسکوپی تعیین شدند و سپس از روش های کاور تست متناوب با منشور، ون گراف و استوانه مادوکس بدون عدسی و با عدسی های 1±، 2± و 3± برای اندازه گیری انحراف در فاصله نزدیک و تعیین نسبت AC/A استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس درون موردی دو فاکتوری و آنالیز واریانس اندازه های تکراری و همبستگی تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نسبت AC/A با سه روش کاور تست متناوب، استوانه مادوکس و روش ون گراف به ترتیب 3/6، 3/7 و4 پریزم دیوپتر به دیوپتر بود (0/2=P). بیش ترین و کم ترین نسبت AC/A به ترتیب مربوط به روش ون گراف با عدسی 3+ دیوپتر و روش کاور تست با عدسی 1- دیوپتر بودند. تنها نسبت AC/A تعیین شده با عدسی 1-، +2 و 1-، +3 تفاوت معنی داری داشتند (0/05

نتیجه گیری

روش اندازه گیری انحراف بر نسبت AC/A به دست آمده تاثیری ندارد ولی قدرت عدسی انتخابی، موثر است. بنابراین توصیه می شود که از عدسی های 2 یا 3 دیوپتر به جای 1 دیوپتر جهت حذف اثر احتمالی عمق فوکوس استفاده شود.