روندهای تغییر اقلیم طی دو دوره در همدان و تبریز

در این پژوهش، تغییرات اقلیمی همدان (ایستگاه نوژه) و تبریز در دو دوره 41 و 55 ساله منتهی به سال 2005 میلادی با آزمون های من-کندال و رگرسیون خطی بررسی شد. نتایج دوره 55 ساله برای همدان نشان دهنده روند کاهش بارندگی بهاره و افزایش سرعت باد در مقادیر سالانه، بهار و تابستان و همچنین روند افزایش بیشینه دما در میانگین سالانه و اواخر زمستان تا اوایل پاییز بود. همزمان، روند کاهش کمینه دما در دوره 55 ساله به روند افزایشی در دوره 41 ساله تغییر یافت. در دوره 41 ساله، میانگین سالانه و تابستانه دمای متوسط و میانگین سالانه، زمستان، اواخر تابستان و اوایل پاییز ساعات آفتابی افزایش یافت. تغییرات 55 ساله در تبریز شامل کاهش بارش سالانه و زمستان، رطوبت نسبی در طول سال و سرعت باد در تابستان و از طرفی افزایش کمینه، بیشینه و متوسط دمای سالانه و تابستان بود. در دوره 41 ساله، تبخیر- تعرق گیاه مرجع در زمستان، اوایل بهار و اوایل پاییز روند افزایشی داشت که همزمان با روند کاهشی رطوبت نسبی و روند افزایشی ساعات آفتابی و دماهای کمینه، بیشینه و متوسط بود. در مجموع با کاهش بارندگی و افزایش تبخیر- تعرق، شاخص خشکی در تبریز روند کاهشی داشته و اقلیم آن خشک تر شده است.