مقایسه ی سبک های یادگیری و شیوه های حل مسئله ی دانشجویان دختر و پسر گرایش های علوم انسانی، علوم پایه و فنی- مهندسی

هدف از اجرای این پژوهش، مقایسه ی سبک های یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی 86 بود. برای این منظور، 450 دانشجوی دختر و پسر از - واحد مرودشت در سال تحصیلی 87 گرایش های علوم پایه، فنی مهندسی و علوم انسانی (از هر گرایش 150 نفر) با روش نمونه گی ری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های سبک های یادگیری فلدر- سولومان و شیوه های حل مس ئله ی هپنر استفاده گردید. داده ها با استفاده از ضریب مستقل، تحلیل واریانس دوطرفه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب اتا مورد t، همبستگی پیرسون تجزیه و تح لیل قرار گرفت. این پژوهش نشان داد که: الف) بین سبک های یادگیری و شیوه های حل مس ئله ی دانشجویان رابطه ی معنی دار وجود دارد. ب)بین سبک های یادگیری دانشجویان گرایش های علوم پایه، علوم انسانی و فنی - مهندسی تفاوت معنی دار وجود دارد. به این گونه که دانشجویان گر ایش فنی - مهندسی بیش تر سبک یادگیری حسی، کلی، فعال و دیداری را ترجیح می دهند در حالی که دانشجویان گرایش علوم پایه بیش تر از سبک یادگیری کلامی، متوالی، شهودی و تاملی و دانشجویان گرایش علوم انسانی بیش تر از سبک یادگیری فعال استفاده می کنند. ج) بین سبک های یادگیری دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود دارد به گونه ای که سبک یادگیری پسران از نوع کلامی، شهودی، متوالی و تاملی است. در حالی که سبک یادگیری دختران از نوع حسی، کلی، فعال و دیداری است. د)بین شیوه های حل مسئله دانشجویانگرایش های علوم پایه،علوم انسانی و فنی - مهندسی تفاوت معنی دار وجود دارد. به این صورت که دانشجویان گرایش فنی - مهندسی بیش تر شیوه ی حل مسئله ی خلاقیت، اعتماد، اجتناب و روی آورد را ترجیح می دهند. در حالی که دانشجویان گرایش علوم پایه بیش تر از شیوه ی حل مسئله ی درماندگی و دانشجویان گ رایش علوم انسانی بیش تر از شیوه ی حل مسئله ی خلاقیت و مهارگری استفاده می کنند). بین شیوه های حل مسئله ی دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود دارد. به گونه ای که شیوه ی حل مسئله ی پسران از نوع درماندگی و روی آورد است. در حالی که شیوه ی حل مسئله ی دختران از نوع اعتماد و اجتناب است.