مقایسه کارایی روش استخراج بافر-دترجنت با روش استاندارد نمکی برای تخلیص DNA از نمونه های خون و اسپرم

استخراج DNA ژنومی با کمیت و کیفیت مطلوب از نیازهای اساسی زیست شناسی مولکولی است. بیشتر روش-های تجاری استخراج DNA زمان بر هستند و با استفاده از آنزیم ها (مانند پروتئیناز K) و حلال های آلی سمی (مانند فنل و کلروفرم) انجام می شوند. از آنجایی که این آنزیم ها گران قیمت و مواد شیمیایی مورد استفاده مضرند، به یک روش استخراج DNA که این معایب را نداشته باشد، نیاز است. این تحقیق به منظور مقایسه روش استخراج بافر-دترجنت با روش استخراج نمکی در گونه های مختلف، شامل نمونه های خون گاو، گوسفند، بز و مرغ، و نمونه های اسپرم گاو و قوچ، انجام شد. برای استخراج DNA و مقایسه دو روش، از 366 نمونه خون و 26 نمونه اسپرم استفاده شد. پارامترهای کمیت و کیفیت با استفاده از نانودراپ و ژل آگارز 1% و بازدهی واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR)، در هر دو روش ارزیابی شدند. پارامترهای غلظت و خلوص DNA استخراج شده با روش استخراج با شوینده های تجاری به ترتیب 198±8/623 و 05/0±87/1 و با روش استخراج نمکی به ترتیب 178±1/413 و 042/0±82/1 بود. DNAهای استخراج شده با هر دو روش PCR موفقی داشتند که مطرح کننده فقدان ممانعت کننده ها در واکنش است. نتایج الکتروفورز فقدان شکستگی در نمونه ها را تایید کرد. تحقیق حاضر نشان داد که استخراج DNA با روش بافر-دترجنت نتایج مطلوبی دارد و در نتیجه، روش بافر-دترجنت بهینه یک روش سریع، ایمن و ارزان است و DNA استخراج شده با این روش کمیت و کیفیت بالایی دارد. به نظر می رسد این روش برای استخراج DNA از نمونه های خون و اسپرم در آزمایشگاه های مولکولی مناسب است.