ارائه مدلی برای ارتقاء سطح درگیری شغلی مدیران واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی بر اساس سبک های شناختی، منبع کنترل و الگوهای رهبری

هدف اساسی این مطالعه، ارائه مدلی برای ارتقاء سطح درگیری شغلی رؤسا و مدیران واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی است. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش بر پایه مفروضات همبستگی و مقطعی (غیر طولی) است. این مطالعه از نوع میدانی (اجرای پرسشنامه) است. چون این پژوهش در محیط طبیعی دانشگاه صورت می گیرد، میزان مداخله پژوهشگر در حداقل ممکن می باشد و متغیری هم دستکاری نمی شود. تعداد 198 نفر از رؤسا و مدیران واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی با روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه های سبک شناختی (CSI)، منبع کنترل (راتر، 1978)، تعهد سازمانی (ماودی و همکاران، 1979)، و پرسشنامه محقق ساخته الگوهای رهبری است. به طور کلی، نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که براساس الگوهای رهبری، سبک های شناختی و منابع کنترل می توان مدلی را برای پیش بینی و ارتقای سطح درگیری شغلی ارائه کرد. نتایج تحلیل مسیر نیز حاکی از ارتباط مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای یاد شده با درگیری شغلی است.