بررسی پتانسیل استخراج سرب و روی خاک به‎وسیله گیاه گلرنگ

فلزهای سنگین دارای پتانسیل ایجاد سمیت برای محیط‎ زیست و انسان می‎باشند. سمیت‎ فلزات به‎ چگونگی روابط شیمیایی آن‎ها در خاک‎ها‎‎ بستگی ‎دارد. برای این هدف جذب روی، سرب و پتانسیل گیاه پالایی گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در آزمایشی در قالب طرح پایه کاملا ‎‎تصادفی به صورت گلدانی در خاکی که به صورت مصنوعی با غلظت‎های مختلف سرب 50 (Pb1)، 500 (Pb2) و1000 (Pb3) میلی‎گرم بر کیلوگرم و روی150(Zn1) و300 (Zn2) میلی‎گرم بر کیلوگرم آلوده شده بود در سه تکرار به اجرا درآمد. مقادیر قابل جذب عناصر سرب و روی پس از به تعادل رسیدن با خاک و میزان جذب این عناصر در گیاه اندازه‎گیری شد. افزایش مقادیر قابل جذب سرب و روی خاک سبب کاهش عملکرد گلرنگ و ایجاد سمیت شد. هم‎چنین جذب عنصر سرب به‎وسیله گیاه با افزایش غلظت روی درخاک کاهش نشان داد و با افزایش مقادیر غلظت سرب در خاک، مقدار کل سرب انباشت شده در اندام هوایی گیاه گلرنگ با وجود افزایش غلظت سرب در گیاه، کاهش نشان داد. در این آزمایش بالاترین مقدار عملکرد سرب و روی به ترتیب مربوط به تیمارهای Zn1Pb1(283/1 میکروگرم) و Zn2Pb1 (740/7 میکروگرم) بود.