کاربرد بلاغی آینه در دیوان صائب

صائب تبریزی یکی از بزرگترین شاعران سبک هندیست که بیش از صدهزار بیت شعر از او به یادگار مانده است. یکی از ویژگی های سبک هندی مضمون پردازی با استفاده از عناصر صور خیال است. شاعر این سبک تنها راه گریز از تکرار و ابتذال و بنوعی بیرون آمدن از زیر سلطه تجربه های عظیم شعری پیش از خود را در این میداند که شیوه های بیانی بدیع و نوی برای خود برگزیند که پیش از دوره او بی سابقه بوده است. در تشبی هات این دوره شاعر بدنبال خلق افقهای معنایی و تصویرسازی های نو و بدیع است.از اینرو هر مضمون میتواند برای او از دیدگاه های مختلف عرصه تجربه و خلق جدید واقع شود. صائب تبریزی در این میان قهرمانی بی بدیلست که از یک موضوع صدها مضمون متفاوت آفریده است. یکی از این موتیوها«آینه»است که در شعر صائب با مشبه به های گوناگون مضامینی گاه دور از ذهن آفریده است.