تاثیر و تاثر سلمان ساوجی و حافظ شیرازی

خواجه جمال الدین سلمان فرزند خواجه علاءالدین محمد ساوجی معروف به سلمان ساوجی متولد 709 . ق در ساوه و متوفی بسال 778 .ق است. در خدمت پادشاهان جلایری مشغول بوده و به مدح سلطان اویس و شیخ حسن بزرگ و دلشاد خاتون پرداخته است. شعر سلمان ساوجی دارای سبک ویژه ایست که میتوان گفت اشعار او برزخ بین قدما و متوسطین است و کلامش خاتمه عصر قدیم و آغاز دوره جدید؛ بگونه ای که همه اساتید شعر و ادب آن عصر به مهارت و استادی سلمان در شعر و سخن اعتراف کرده اند.
حافظ شیرازی از مولانا، سعدی، امیرخسرو دهلوی، سلمان ساوجی و خواجوی کرمانی تاثیر پذیرفته است اما تاثیرپذیری حافظ از شعر سلمان بحدی شدیدست که از حیث شیوه بیان در بسیاری از موارد خیلی به سبک سخن سلمان نزدیک میشود. این تاثیرپذیری از لحاظ مضمون و وزن و ردیف و قافیه بسیار ملموس است.