اثر تنش های شوری و خشکی بر جوانه زنی بذر و رشد اولیه علف هرز پیچک (Convolvulus arvensis L.)

تنش خشکی و شوری به عنوان مهمترین عوامل محدود کننده، نقش مهمی در کاهش تولید گیاهان زراعی در جهان دارد. در این آزمایش میزان مقاومت علف هرز پیچک نسبت به پتانسیل های مختلف خشکی و سطح های متفاوت شوری در مرحله جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش بر پایه طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 5 سطح مختلف خشکی {0 (آب مقطر)، 3-، 6-، 9- و 12- بار} با استفاده از پلی اتیلن گلیکول 6000 و 3 سطح مختلف شوری {0 (آب مقطر)، 8، 16 و 24 دسی زیمنس برمتر} اجرا شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده های آزمایش نشان داد که بین تیمارهای مورد مطالعه از نظر کلیه صفات ارزیابی شده تفاوت بسیار معنی داری در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. محیط بدون تنش (تیمار شاهد) از نظر صفات طول ریشه، طول ساقه، طول گیاهچه، وزن تر گیاهچه، و بنیه بذر به طور معنی داری برتر از سایر تیمارهای مورد مطالعه بود. بررسی مقایسه های مستقل در این آزمایش نشان داد که ماهیت اثر سوء تنش های شوری و خشکی بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه پیچک به طورکامل متفاوت می باشد. بر اساس مدل لجستیک 3 پارامتری برازش داده شده برای شرایط تنش شوری و خشکی مشخص شد که حد تحمل بذر پیچک برای جوانه زنی و استقرار سریع گیاهچه حدود 23 دسی زیمنس بر متر برای شوری و 16- بار برای خشکی می باشد.