بررسی و مقایسه عوامل تعیین کننده نوآوری در گروه های D8 و G7

نوآوری، امکان افزایش سود و سهم بازاری بنگاه ها را فراهم آورده و سبب رشد اقتصادی بالاتر می گردد. با توجه به اینکه نوآوری عنصر کلیدی رشد اقتصادی است؛ تحقیق حاضر به تجزیه و تحلیل و مقایسه عوامل تعیین کننده نوآوری کشورهای D8 و G7 طی دوره 2005-1990 میلادی پرداخته است. انباشت مخارج تحقیق و توسعه به عنوان نهاده و تعداد ثبت اختراعات به عنوان ستاده نوآوری در نظر گرفته شده است و عوامل مؤثر بر نوآوری شامل سرمایه انسانی، حمایت از حقوق مالکیت معنوی، فناوری اطلاعات و ارتباطات است. بر اساس تجزیه و تحلیل انجام شده، موقعیت ایران در مقایسه با سایر کشورهای گروه D8 چشمگیر نمی باشد و شکاف عمیقی در تمام شاخص ها، بین ایران و کشورهای گروه D8 با کشورهای توسعه یافته عضو G7 وجود دارد. ایران در گروه D8، از نظر شاخص سرمایه انسانی پس از مصر، مالزی و ترکیه؛ از نظر حمایت از حقوق مالکیت معنوی پس از مالزی، ترکیه و نیجریه؛ و از نظر فناوری اطلاعات و ارتباطات پس از مالزی و ترکیه قرار دارد. به علاوه، تعداد ثبت اختراعات به عنوان ستاده نوآوری و انباشت مخارج تحقیق و توسعه بعنوان نهاده نوآوری در ایران نیز بسیار اندک می باشد.