اثر مقابله درمانگری بر ناامیدی زنان نابارور

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مقابله درمانگری بر ناامیدی زنان نابارور در کرمانشاه اجرا شد.
از بین زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک ناباروری، 40 زن، به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون دو گروه به صورت همزمان به مقیاس های ناامیدی بک، افسردگی بک پاسخ دادند. در مرحله بعد، تنها گروه آزمایش طی 8 جلسه (120 دقیقه ای)، تحت مقابله درمانی جهت اصلاح راهبردهای مقابله ای به کار برده شده در طی هفته گذشته، قرارگرفتند. پس از اتمام جلسات درمانی هر دو گروه آزمایش و کنترل (به طور همزمان) در مرحله پس آزمون و پی گیری (بعد از 4 هفته از اتمام جلسات) تنها با مقیاس ناامیدی بک مورد آزمون قرارگرفتند.
تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد مقابله درمانگری سبب کاهش ناامیدی، نگرش منفی نسبت به آینده، بدبینی، عدم برنامه ریزی در مورد آینده و انتظار شکست زنان نابارور می شود اما در مورد عدم ثبات فکری آنان تاثیر معناداری ندارد.
ناباروری تنها مشکل زنان نابارور نیست و باروری آینده آنها نمی تواند آثار مشکلات روان شناختی را بزداید. گرچه این مشکلات خود به گونه ای غیرمستقیم ممکن است بر باروری زنان اثر منفی داشته باشند. بنابراین پیشنهاد می گردد، بهبود بهداشت روانی و کیفیت زندگی زنان نابارور در برنامه این گروه قرار گیرد.