ثاثیر سبک والدینی و روان بنه های ناسازگار اولیه مادران بر حرمت خود کودکان

پژوهش حاضر با هدف تعیین پیش بینی کننده های حرمت خود کودک بر اساس سبک های والدینی و روان بنه های منفی مادر در کودکان شهر تهران انجام شده است.
برای این منظور تعداد 1260 نفر (630 کودک و630 مادر) انتخاب شدند. این کودکان از بین دانش آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی به روش تصادفی خوشه ایدر سطح شهر تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه حرمت خود کوپر اسمیت پاسخ دادند. مادران آنها نیز توسط پرسشنامه های سبک والدینی و روان بنه یانگ مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند.
نتایج همبستگی حاکی از ارتباط معنادار سبک های والدینی و روان بنه های ناسازگار اولیه مادران با حرمت خود کودکان بود. نتایج رگرسیون نیز حاکی از نقش قوی سبک والدینی سخت گیرانه از میان دیگر سبک های والدینی مادر و نقش حوزه انفصال و طردشدگی روان بنه ها، روان بنه های محرومیت عاطفی و بازداری هیجانی از میان دیگر حوزه ها و ابعاد روان بنه های مادر در پیش بینی حرمت خود کودک بود.
حرمت خود کودکان تا حد زیادی می تواند تحت تاثیر سبک های والدینی و روان بنه های مادران آنها باشد و برای بهینه بودن سطح حرمت خود کودکان، فرهنگ سازی سبک والدینی مقتدرانه و آموزش باورهای منطقی از اهمیت برجسته ای برخوردار است.