راهبردهای کنترل فکر و رگه اضطراب: پیش بینی کننده های نگرانی بیمارگون در نمونه غیر بالینی

این پژوهش با هدف تعیین رابطه رگه اضطراب و راهبردهای کنترل فکر با نگرانی بیمارگون انجام شد.
گروه نمونه از 146 دانشجو تشکیل شده است که به شیوه خوشه‎ای چندمرحله ای تصادفی از میان دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی انتخاب شدند. آزمودنی ها سه پرسشنامه را تکمیل کردند: پرسشنامه راهبردهای کنترل فکر، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا و فرم رگه از سیاهه حالت- رگه اضطراب اسپیلبرگر. داده ها با استفاده از روش‎های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام تحلیل شدند.
بین راهبردهای خودتنبیهی و کنترل اجتماعی با نگرانی بیمارگون رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین حواسپرتی با نگرانی بیمارگون رابطه منفی و معنادار وجود دارد. بین رگه اضطراب و نگرانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. رگه اضطراب، خودتنبیهی، کنترل اجتماعی و حواسپرتی مجموعا 45 درصد از واریانس نگرانی بیمارگون را پیش بینی می کنند.
رگه اضطراب نسبت به راهبردهای کنترل فکر از توانایی بهتری برای پیش بینی نگرانی بیمارگون برخوردار است.