معنویت گرایی در مبتلایان به HIV/AIDS: یک مطالعه پدیدار شناسی

HIV/AIDS به عنوان یک پدیده مهم در جهان و از جمله ایران شناخته شده است. درک و آگاهی از آنچه مبتلایان در زندگی با این پدیده تجربه می کنند، ضروری است. تحقیق حاضر با هدف درک و تبیین تجارب و دیدگاه های مبتلایان از جایگاه معنویت گرایی و ارزش های دینی در زندگی با این پدیده انجام گرفته است.
مطالعه حاضر مبتنی بر رویکرد کیفی و از نوع پدیدارشناسی تفسیری است. بدین منظور 19 فرد مبتلا به HIV/AIDS به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه های عمیق، نیمه ساختارمند و یادداشت های در عرصه استفاده شد. متن مصاحبه ها ضبط گردیده و پس از مکتوب سازی با رویکرد هرمنوتیک و به روش دیکلمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
شرکت کنندگان در مطالعه با دامنه سنی 21 تا 56 سال به طرق مختلف (تزریق های آلوده، فرآورده های خونی آلوده، روابط جنسی محافظت نشده و یا به طور نامشخص) به HIV مبتلا شده بودند. 4/47% آنان شمارش CD4 مساوی یا کمتر mm3 200 داشته و مبتلا به ایدز بودند. سه درون مایه اصلی در این مطالعه ظهور یافت، که عبارتند از «بازیابی مذهب و ارتباط با خدا، جبران (سعی در تلافی نقایص و کاستی های گذشته) و تکامل یافتگی یا حرکت در مسیر متعالی تر شدن». هر یک از این موارد را چندین درون مایه فرعی تر شکل می داد.
با توجه به یافته ها تجربه شرایط دشوار پس از ابتلا به ایدز، برای برخی از افراد فرصتی است تا با تامل و بازگشت به ارزش ها و معنویات، بار دیگر به زندگی خود معنی بخشند و به جای تسلیم یا تهدید، در این مسیر تکامل یافته و بر شرایط موجود مسلط گردند. انعکاس تجارب مثبت به سایر مبتلایان همراه با هدایتگری کارشناسان مذهبی بیش از پیش و هم زمان با سایر فعالیت ها توصیه می شود.