بررسی و نقد شبکه باورهای جرآلد ادلمن درباره آگاهی

ادلمن آگاهی اولیه را از آگاهی برتر متمایز می کند و آگاهی اولیه را با مقوله بندی ادراکی و حافظه مقولی ارزش گذار، و آگاهی برتر را با زبان توضیح می دهد. وی با نقشه مغز که یک فضای اطلاعات پدیداری است، چگونگی پیوند و یک پارچگی ادراکات و عملکرد فاعل شناسایی را تبیین می کند. لوازم دیدگاه او نفی نظریه قوا، انکار فاعل شناسایی به عنوان هویت متافیزیکی، رویکرد ابزارانگارانه به روان شناسی عامیانه، و دفاع از روان شناسی علمی است. ادلمن دوگانه انگاری ویژگی ها و شکاف تبیینی در فلسفه ذهن را شبه مسئله می داند و البته خوانش درستی از این مسائل ندارد. به نظر می رسد که با حافظه نمی توان آگاهی اولیه را توضیح داد؛ زیرا، تا تجارب ذهنی نباشد، حافظه چیزی برای بازآفرینی نخواهد داشت. از این گذشته، نمی توان سوژه را با نقشه مغز تبیین کرد؛ زیرا، بدون عامل فرادست، هر فضای ذهنی نیاز به فضایی جامع تر خواهد داشت و هیچ گاه نقشه مغزی تحقق نمی یابد.