فرسودگی شغلی کارکنان پذیرش بیمارستان های تبریز: نقش ویژگی های شخصیتی و روش های مقابله ای

فرسودگی شغلی یکی از عوامل اساسی در کاهش کارآیی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض روانی و جسمی، خصوصا در حرفه های خدمات انسانی، می باشد با توجه به اهمیت کارکنان پذیرش بیمارستان ها در سیستم بهداشتی درمانی این پژوهش به منظور تعیین رابطه فرسودگی شغلی با ویژگی های شخصیتی و روش های مقابله ای کارکنان پذیرش بیمارستان های شهر تبریز انجام شده است.
132 کارمند شاغل در بخش پذیرش بیمارستان های دولتی و خصوصی شهر تبریز با روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. این کارمندان پرسش نامه های فرسودگی شغلی مازلاک، تیپ شخصیتی راتوس و روش های مقابله ای لازاروس و فولکمن را تکمیل نمودند. آزمون تحلیل واریانس یک طرفه ((ANOVA و تحلیل رگرسیون چندگانه (گام به گام) برای تحلیل آماری فرضیه ها به کار برده شد.
کارکنان پذیرش بیمارستانی که دارای تیپ شخصیتی A بودند فرسودگی شغلی (مسخ شخصیت) بالاتری تجربه نمودند. همچنین کارکنانی که از روش های مقابله ای مبتنی بر مساله (ارزیابی مجدد مثبت، مساله گشایی برنامه ریزی شده و جستجوی حمایت اجتماعی) بهره می بردند، فرسودگی شغلی کم تری داشتند.
در نظر گرفتن تیپ شخصیتی به عنوان یکی از ملاک های استخدام و گنجاندن روش های مقابله ای در سلسله آموزش های رسمی و غیررسمی کارکنان می تواند سطح آسیب پذیری آن ها را نسبت به استرس کاهش داده و میزان فرسودگی شغلی را کنترل نماید.