بررسی مقایسه ای نتایج حاصل از کاربرد درموفت گرفت به صورت نواری و دایره ای در مدل حیوانی (سگ)

استفاده از انواع پرکننده های طبیعی و مصنوعی، به خصوص انواع اتولوگ، کاربرد زیادی در اعمال جراحی ترمیمی و زیبایی دارد. در این مطالعه، نتایج مایکروسکوپیک و میکروسکوپیک حاصل از کاربرد درموفت گرفت به صورت نواری و دایره ای در مدل حیوانی بررسی و مقایسه شد.
در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، 6 قلاده سگ به صورت آسان انتخاب و بررسی شدند. 24 نمونه (12 نمونه ی نواری و 12 نمونه ی دایره ای) تهیه شد. نمونه ها از شکم، اندام و یا ناحیه اینگوئینال گرفته و در صورت پیوند شد. نمونه های برداشته شده آنالیز میکروسکوپی و ماکروسکوپی گردید و پس از 2 ماه از بدن حیوان خارج و بار دیگر بررسی شد.
نمونه های ارسالی از نسوج درموفت 60 درصد نسج چربی و 40 درصد نسج درمال داشت. در بررسی بعد از عمل، در نمونه های درموفت نواری 60 درصد نسخ همبند و 40 درصد نسج چربی باقی مانده بود و در نمونه های درموفت دایره ای 90-80 درصد حجم سلولی را بافت همبندی تشکیل می داد. میانگین وزن نمونه های دایره ای قبل از کارگذاری 34/0 ± 96/1 و در موقع برداشت 29/0 ± 14/1 گرم (001/0 > P) و در نمونه های نواری قبل از کارگذاری 33/0 ± 2 و در موقع برداشت 26/0 ± 21/1 گرم بود (001/0 > P). میانگین تغییرات وزن نمونه های دایره ای و نواری 1/0 ± 82/0 و 1/0 ± 79/0 گرم بود (59/0 = P). از لحاظ نتایج ترمیمی و زیبایی، عوارض بعد از عمل و زمان ماندگاری تفاوتی بین دو نمونه وجود نداشت. القای سنتز سلولی نمونه های گرافت دایره ای نتایج بهتری داشت.
می توان به نتایج حاصل از گرافت درموفت در بیمارانی که نیازمند اعمال جراحی ترمیمی هستند، امیدوار بود.