بررسی تاثیر افزودن متوکلوپرامید به لیدوکائین زیر جلدی بر میزان درد پس از عمل جراحی قسمت تحتانی شکم با بیهوشی عمومی

تحقیقات اخیر حاکی از اثر بی حس کنندگی موضعی متوکلوپرامید می باشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر افزودن متوکلوپرامید به لیدوکائین زیر جلدی بر میزان درد پس از عمل جراحی قسمت تحتانی شکم با بیهوشی عمومی در افراد مورد مطالعه بود.

در این کارآزمایی بالینی آینده نگر دوسوکور، 75 بیمار در 3 گروه 25 نفره ارزیابی شدند. این افراد بیمارستان های الزهرا (س) و کاشانی اصفهان جهت عمل جراحی قسمت تحتانی شکم به صورت غیر اورژانسی بستری شده بودند و بر اساس جدول تصادفی اعداد به سه گروه تقسیم شدند. بیماران پس از بیهوشی و قبل از انجام پانسمان زخم، بر اساس گروه های سه گانه، تزریق زیر جلدی و یا داخل وریدی داروی ضد درد دریافت کردند. به گروه A، mg/kg 5 لیدوکائین و mg 10 متوکلوپرامید زیرجلدی با cc 2 نرمال سالین وریدی، به گروه B، mg/kg 5 لیدوکائین و cc 2 نرمال سالین زیرجلدی با mg 10 متوکلوپرامید وریدی و به گروه C، mg/kg 5 لیدوکائین و cc 2 نرمال سالین زیرجلدی با cc 2 نرمال سالین وریدی تزریق شد. بیمار پس از هوشیاری می توانست وضعیت درد خود را به صورت اعداد از صفر تا ده (VAS) مشخص نماید. اطلاعات به دست آمده با آزمون های آنالیز واریانس (Oneway ANOVA)، 2χ و Kruskal-Wallis آنالیز شد.

در گروه A، 20 نفر مرد و 5 نفر زن، در گروه B، 20 نفر مرد و 5 نفر زن و در گروه C، 17 نفر مرد و 8 نفر زن حضور داشتند. به جز میانگین VAS در گروه های سه گانه در زمان صفر دقیقه بعد از عمل، در سایر زمان ها میانگین VAS در 3 گروه با هم تفاوت معنی دار داشت (05/0 > P). 4 درصد بیماران در گروه A، 12 درصد بیماران در گروه B و صفر درصد بیماران در گروه C دچار عوارض دارویی (08/0 = P) و 24 درصد بیماران در گروه A، 20 درصد بیماران در گروه B و 68 درصد بیماران در گروه C دچار عوارض جراحی- بیهوشی (01/0 = P) شدند. میانگین ماده ی مخدر مورد نیاز پس از عمل جراحی در گروه C بیشتر از دو گروه دیگر بود (01/0 > P).

تزریق متوکلوپرامید توانست که درد بعد از عمل را کاهش دهد، بدون آن که در سیر بیهوشی اختلال ایجاد کند؛ این عمل، در عین حال عوارض جراحی- بیهوشی (مانند تهوع و استفراغ) را کاهش داد و در ضمن نیاز به داروی مسکن اضافی بعد از عمل را کم نمود.