مطالعه اثر آللوپاتیکی گیاه درمنه دشتی (Artimisia herba alba Asso) بر صفات جوانه زنی و رشد گیاهچه در دو گونه یونجه و اسپرس

ترکیبات آللوپاتیکی، فرایندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاهان مجاور خود را تحت تاثیر قرار می دهند.
Asso. Artimisia herba alba گیاهی بوته ای و پایا می باشد که انتشار زیادی در مراتع ایران دارد. در این مطالعه تاثیر آللوپاتیکی غلظت های مختلف اسانس گیاه Asso. Artimisia herba alba بر شاخص های جوانه زنی (درصد و سرعت جوانه-زنی) و عامل های رشد گیاه چه (طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر و خشک گیاه چه) در دو گونهL. Medicago sativa وL. Onobrychis sativa مورد بررسی قرار گرفت. غلظت های مورد استفاده اسانس ppm 100، ppm 300، ppm 500 و ppm 700 در مقایسه با تیمار شاهد (آب مقطر) بود. ED50 و ED90 در ارتباط با عدم جوانه زنی (مقیاس پروبیت) در مقابل غلظت اسانس (مقیاس لگاریتم) با استفاده از منحنی (dose-response) محاسبه شد. نتایج نشان داد، طول ریشه چه و شاخص بنیه در سطح 01/0 و طول ساقه چه و وزن تر گیاه چه در سطح 05/0 تفاوت معنی دار آماری را تحت تنش آللوپاتی دارند. سطح غلظت ppm700 کمترین میزان طول ریشه چه، وزن تر گیاه چه و شاخص بنیه را نشان داد. در این بررسی با استفاده از کروماتوگرافی گازی، 32 ترکیب شناسایی شد که cis-pinocarveol و artemisia ketone بالاترین میزان ترکیب اسانس را داشتند. به طور کلی، افزایش سطح اسانس سبب کاهش عامل های رشد و جوانه زنی در گونه Onobrychis sativa و Medicago sativa شد. به نظر می رسدcis -pinocarveol به عنوان یک ترکیب ترپنی و artemisia ketone، trans- sabinene hydrate، 1،8-cineole و Myrceneبه عنوان ترکیبات مونوترپنی که درصد بالایی از اسانس را تشکیل دادند؛ نقش مهمی در ایجاد اثر آللوپاتیکی گیاه Artimisia herba alba دارند.