رابطه راهبردهای کنترل فکر با علایم اختلالات خوردن در دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور یزد

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط راهبردهای کنترل فکر با علایم اختلالات خوردن در دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور یزد بود.
پژوهش حاضر ازنوع طرح همبستگی بود. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور یزد که در نیم سال تحصیلی 89-1388 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دادند. از بین این جامعه نمونه ای 220 نفری به شیوه تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های کنترل افکار (TCQ) و پرسشنامه نگرش های غیرطبیعی به خوردن EAT-26 را تکمیل کردند. داده های پژوهش با استفاده ازنرم افزار آماری SPSS-16 و هم چنین شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.
نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد مابین عامل کلی پرسشنامه های کنترل افکار و تمامی راهبردهای کنترل فکر (خود تنبیهی، نگرانی، باز ارزیابی و پرت کردن حواس) به جز کنترل اجتماعی، با اختلال خوردن رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (001/0>p). هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد از بین راهبردهای کنترل فکر، تنبیه و نگرانی، قوی ترین پیش بین های اختلالات خوردن هستند که مجموعا 16 درصد از واریانس اختلالات خوردن را تبیین نمودند.
یافته ها براساس بنیادهای نظری مدل عملکرد اجرایی خود تنظیمی تبیین شد و یافته های بالینی مورد بحث قرار گرفت.