فراوانی آنزیم β-لاکتاماز و الگوی آنتی بیوگرام در فلور باکتریایی جدا شده از دست پرسنل بیمارستان

β-لاکتاماز آنزیم غیرفعال کننده آنتی بیوتیک های خانواده β-لاکتام می باشد. شیوع باکتری های مولد β-لاکتاماز در دست پرسنل منجر به انتشار عفونت های بیمارستانی مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها در محیط و بیماران بستری در بیمارستان می گردد. هدف از این پژوهش بررسی شیوع β-لاکتاماز و الگوی آنتی بیوگرام در باکتری های جداسازی شده از دست پرسنل بیمارستان الزهرا در اصفهان بوده است.
این پژوهش آزمایشگاهی در سال های 86-84 در بیمارستان فوق تخصصی الزهرا در اصفهان انجام گرفت. بر اساس فرمول حجم نمونه و به طور تصادفی 80 باکتری از دست پرسنل مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های مورد بررسی با روش Finger Print جمع آوری شدند. شناسایی باکتری ها بر اساس روش های میکروبیولوژیک، تولید β-لاکتاماز با روش اسیدومتریک و الگوی آنتی بیوگرام با روش کربی بائر بررسی گردید.
بر اساس نتایج تست اسیدومتریک از 80 باکتری جداسازی شده از دست پرسنل بیمارستان، 85/61 درصد واجد آنزیم β-لاکتاماز بودند. به این ترتیب که فراوانی β-لاکتاماز در گونه های استافیلوکوکوس، باسیلوس و انتروباکتریاسه به ترتیب 83/70 درصد، 72/64 درصد و 50 درصد بود. بر اساس نتایج آنتی بیوگرام به ترتیب بیشترین و کم ترین مقاومت باکتری های مورد بررسی در برابر پنی سیلین و وانکومایسن بوده است.
شیوع گسترده آنزیم β-لاکتاماز در باکتری های مورد بررسی به دلیل وفور پراکندگی باکتری ها در، دست پرسنل و در نتیجه تسهیل انتشار پلاسمیدهای حامل ژن های β-لاکتاماز در بین باکتری ها می باشد. پیشنهاد می گردد علاوه بر افزایش ارتقاء کیفی دست شویه های مصرفی در بیمارستان ها، تجویز آنتی بیوتیک های β- لاکتام صرفا براساس نتایج حاصل از آنتی بیوگرام محدود گردد.