شیوع و خصوصیات مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین در ناقلین بینی استافیلوکوک طلایی با منشا بیمارستانی (کرمانشاه، 1388)

ناقلین بینی استافیلوکوک طلایی مقاوم به دارو به واسطه نقشی که در گسترش عفونت در بیمارستان ها دارند، همواره مد نظر بوده اند. کلیندامایسین یکی از داروهای مؤثر بر این باکتری محسوب می شود ولی برخی ایزوله ها مقاومت القایی کسب نموده اند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع و خصوصیات ایزوله های مقاوم در ناقلین بینی با منشا بیمارستانی در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه، به عنوان بزرگ ترین بیمارستان استان، انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1388 بر روی بیمارانی که نمونه بینی آنها پس از بستری در بیمارستان از نظر استافیلوکوک طلایی مثبت شد، انجام گرفت. حساسیت نمونه ها نسبت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین و کلیندامایسین تعیین گردید. وجود مقاومت القایی، ساختمانی و فنوتیپ MS با استفاده از D-test بررسی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 16) و آزمون کای دو در سطح معنی داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شدند.
از میان 1269 بیمار بستری شده، 210 نفر (5/16%) ناقل مثبت این باکتری با منشا بیمارستانی بودند. فراوانی ایزوله های مقاوم به اریترومایسین و کلیندامایسین به ترتیب 5/41% و 3/23% بود. 10% از ایزوله ها دارای مقاومت القایی، 3/23% مقاومت ساختمانی و 6/8% دارای فنوتیپ MS بودند. اختلاف معنی داری بین ایزوله های MRSA با مقاومت القایی (5/19%) و MSSA با مقاومت القایی (9/3%) مشاهده شد (001/0>P).
بیمارانی که ناقل انواع مقاوم استافیلوکوک طلایی هستند، همواره تهدیدی جدی برای سلامت خود و اطرافیان محسوب می شوند. با توجه به فراوانی مقاومت القایی به کلیندامایسین، غربالگری ایزوله های استافیلوکوک طلایی در این خصوص امری ضروری به نظر می رسد.