بررسی پتانسیل های اقلیمی استان های آذربایجان شرقی و اردبیل به منظور کشت زیتون

این مقاله به منظور تطبیق شرایط اقلیمی ایستگاه های منتخب در استان های آذربایجان شرقی و اردبیل با نیازهای بیوکلیماتیک درخت زیتون و بررسی کمی و کیفی عناصر اقلیمی موجود در منطقه به منظور کشت زیتون صورت گرفته است. بررسی داده های اقلیمی در دوره آماری نوزده ساله (2005- 1987) صورت گرفته و بازسازی داده های مفقوده نیز با استفاده از روش تفاضل ها و نسبت ها عملی گردیده است. در این پژوهش ابتدا به بررسی نیازهای اقلیمی و ویژگی های زیتون پرداخته شد. سپس ویژگی های اقلیمی منطقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل ازتجزیه و تحلیل عناصر اقلیمی و تطبیق آن با نیازهای اقلیمی زیتون نشان داد که این درخت نسبت به کاهش دما بسیار حساس بوده و عامل دما یک عامل محدود کننده برای کشت آن در استان های آذربایجان شرقی و اردبیل می باشد. در صورتی که رطوبت زیاد در ایستگاه آستارا (به عنوان نزدیک ترین ایستگاه به منطقه مورد مطالعه) به عنوان یک عامل محدود کننده کشت زیتون محسوب می شود. از بین ایستگاه های بررسی شده فقط ایستگاه پارس آباد شرایط لازم برای کشت محصول زیتون را دارا می باشد. نتایج حاصل از بررسی مقادیر تبخیر- تعرق برای ایستگاه پارس آباد نیز نشان می دهد که میزان تبخیر- تعرق در فصل تابستان زیاد می باشد. در نتیجه در صورت کشت زیتون در این منطقه نیاز به آبیاری خواهیم داشت و امکان کشت زیتون در این منطقه به صورت دیم وجود ندارد.