تاثیر نوع و محل قلمه گیری بر موفقیت تکثیر غیر جنسی گونه سرخدار Taxus baccata

سرخدار (Taxus baccata) یکی از گونه های بومی و در حال انقراض جنگل‎های شمال ایران می باشد که از لحاظ ذخایر ژنتیکی با اهمیت بوده و از این رو مطالعات بیش تر در جهت حفظ و احیاء این گونه نادر جنگلی الزامی است. تکثیر غیر‎جنسی به دلیل داشتن ارزش بالا در حفظ کامل ساختار ژنی یکی از ابزارهای مناسب مورد استفاده در این زمینه است. این پژوهش به منظور دست یابی به مناسب‎ترین جهت، ارتفاع و نوع قلمه از تاج درختان سرخدار انجام گرفت. بنابراین، قلمه ها از چهار جهت اصلی و از دو ارتفاع بالا و پایین تاج جمع آوری و به دو صورت پاشنه‎ای و زخمی شده در قالب طرح فاکتوریل به صورت کاملا تصادفی در شرایط گلخانه‎ای کاشته شدند. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از آزمون F و دانکن انجام شد. آنالیز واریانس داده ها بیانگر وجود اختلاف معنی‎دار در سطح 5 درصد خطا در متغیرهای میزان رویش، تعداد جوانه های نورسته و تعداد قلمه های خشک شده بود. بررسی اثرات متقابل، بیانگر وجود تفاوت معنی‎دار تنها در بین متغیرهای میزان رویش و تعداد جوانه های نورسته بوده است. براساس داده های به دست آمده از این پژوهش، بیش ترین نمو جوانه های نو‎رسته و میزان رویش در قلمه های جهت شرق، ارتفاع بالا و نوع زخمی شده مشاهده شد. همچنین قلمه های مدل پاشنه‎ای از جهت شمال و ارتفاع بالای تاج بیش ترین خشک‎شدگی را دارا بودند.