بررسی مقاومت کششی اتصال پین چوبی ممرز

به منظور بررسی مقاومت کششی در اتصال پین چوبی (دوبل) اثر قطر پین چوبی در سه مقدار 6، 8 و10 میلی متر و فاصله بین پین ها در سه مقدار 20، 25 و 30 میلی متر در 3 نوع گونه چوبی راش (Fagus orientalis)، توسکا (Alnus subcordata) و نوئل (Picea abies) مورد توجه قرار گرفت. برای ساخت اتصالات T شکل ابعاد عضوها 5/2×5×5 سانتی متر در نظر گرفته شد. نوع گونه چوبی پین مورد استفاده در این تحقیق از جنس ممرز (Carpinus betulus) بود که پین چوبی متداول در بازار است. چسب مورد استفاده به عنوان ماده کمکی نیز پلی وینیل استات (چسب سفید نجاری) می باشد. از ترکیب عوامل متغیر فوق در اتصال پین چوبی 27 تیمار به وجود آمد که با توجه به 4 تکرار جمعا 108 نمونه T شکل ساخته و مقاومت کششی اتصالات هریک اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمون های مکانیکی حاکی از آن است که بیشترین مقاومت کششی مورد بررسی مربوط به اتصالات گونه راش و کمترین مقدار آن مربوط به گونه نوئل است. ضمن آن که بیشترین و کمترین مقاومت کششی به ترتیب مربوط به پین با قطر 8 و 10میلی متر می باشد. با افزایش قطر دوبل از 6 به 8 میلی متر مقاومت کششی افزایش و با افزایش قطر دوبل به10میلی متر مقاومت مزبور کاهش می یابد. بیشترین مقاومت کششی مربوط به فاصله 25 میلی متری می باشد.