بررسی رابطه نوبت کاری با خواب آلودگی در پرستاران

نوبت کاری و به خصوص نوبت کاری شبانه باعث اختلال در ریتم طبیعی بدن بالاخص ریتم خواب و بیداری فرد می شود. پرستاران به عنوان کارکنان مراقبت های بهداشتی (HCW) برای فراهم نمودن نیازهای بیماران مجبور به انجام کار در تمام ساعات شبانه روز هستند. نوبت کاری علاوه بر تاثیر در زندگی خصوصی باعث کاهش هوشیاری و بهره وری در شغل نیز می شود که می تواند زندگی سایر انسانها که به عنوان بیمار تحت خدمت اینگونه پرستاران هستند را به خطر اندازد.

این مطالعه به روش مقطعی انجام شد، پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد به دو گروه شاهد (ثابت صبح) و مورد (نوبت کار) تقسیم شدند. این دو گروه از لحاظ سن و سابقه کاری با هم همسان شدند. هر دو گروه از بخشهای مختلف بیمارستان انتخاب شدند. دو پرسشنامه تهیه شد، یکی پرسشنامه اطلاعات عمومی و دیگری پرسشنامه استاندارد Epworth (ESS) برای خواب آلودگی. پرسشنامه ها توسط خود پرستاران و با نظارت مجری طرح تکمیل گردید. داده ها با استفاده ازنرم افزار (SPSS (ver. 17 و بر اساس آزمونهای کای دو و مجذور تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

55 نمونه در هر گروه انتخاب و بررسی شدند. میانگین نمره ESS در افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب 07/8 و 80/6 و اختلاف بین این دو معنادار بود. در گروه مورد 1/29% و در گروه شاهد 5/14% خواب آلودگی مشاهده شد که اختلاف بین آنها از نظر آماری معنا دار نبود.

در مجموع در پرستاران مطالعه شده فراوانی خواب آلودگی قابل توجه نبود و با وجود بالاتر بودن این فراوانی در گروه شاهد، اختلاف مشاهده شده از نظر آماری معنادار نبود.