بررسی فراوانی حوادث چشمی ناشی از کار در کارگران معدن در طی سال های 1387- 1382

چشم یکی از حساس ترین ارگان های بدن است، مسلما آسیب به آن علاوه برعارضه جسمی می تواند شخص را برای دوره ای طولانی و یا حتی تا آخر عمر از کار مفید باز دارد. با توجه به اهمیت حوادث چشمی ناشی از کار، دراین مطالعه به بررسی فراوانی این آسیب درکارگران معدن پرداخته شده است.
طی مطالعه ای از نوع توصیفی گذشته نگر، پرونده پزشکی تمامی کارگران معدن کاردر معادن تحت نظارت سازمان توسعه نوسازی معادن کشور در فاصله سال های 1387-1382 بررسی شد. سابقه ترومای وارده تمامی کارگران بررسی و از میان آنان کسانی که دچار ترومای ناحیه اربیت بودند انتخاب شدند. علاوه بر شیوع ترومای چشمی، تاثیر سن و روند بروزوفراوانی ترومای چشمی در طی سالهای1387-1382 ارزیابی و توسط آنالیز کیفیCHI –SQUAREبا هم مقایسه شد.
ازمیان 7100 مورد حادثه شغلی، 377 مورد (3/5%) ترومای چشمی گزارش شد. بیشترین شیوع ترومای چشمی در گروه سنی 59-50 سال (3/25%) و سپس در گروه سنی کمتراز 20 سال(4/20%) و کمترین شیوع ترومای چشمی نیز در گروه سنی بالای 60 سال دیده شد. تفاوت آماری معنی داری درفراوانی آسیب های چشمیبین سال های مختلف مشاهده نشد(05/0>P). شایع ترین زمان رخداد حادثه نیز در فصل تابستان و بین ساعات 8 الی 10 صبح بود.
نیروی بدنی کمتردرسنین بالاتروتجربه کاری کمتردرسنین پایین تر می تواند ازدلایل بروز حوادث چشمی دراین رده های سنی باشد. عدم کاهش تروماهای چشمی از سالی به سال دیگر نشان از عدم بهبود سیستم های ایمنی محیط کار دارد.