تحلیل توسعه یافتگی بهره وری صنایع ایران با استفاده از تاکسونومی عددی

یکی از معیارهای مهمی که از طریق آن می توان به قدرت یک فعالیت صنعتی برای دستیابی به مزیتهای نسبی در سطح داخلی و حتی در سطح خارجی پی برد، مقدار بهره وری عوامل تولید آن است. این پژوهش بر آن است تا با شناسایی مهم ترین شاخصهای تاثیرگذار بر توسعه یافتگی صنایع و تحلیل آن، راهنمایی را برای مسئولین امر فراهم آورد تا بدان وسیله سیاست گذاری دقیق تری برای صنایع کشور ارائه گردد. در این پژوهش داده های 5 شاخص داده، ستانده، ارزش افزوده، تعداد شاغلین و سرمایه گذاری بر حسب کدهای دورقمی ISIC از مرکز آمار ایران و برای سالهای برنامه سوم توسعه (83-1379) استخراج گردیده و سپس بر اساس شاخصهای مذکور و با استفاده از روش تاکسونومی عددی به تحلیل توسعه یافتگی بهره وری صنایع پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که در سالهای مورد مطالعه، صنعت صنایع تولید ذغال کک - پالایشگاه های نفت و... (کد 23) از بیشترین میزان توسعه یافتگی و صنعت دباغی و عمل آوردن چرم و ساخت کیف و چمدان و... (کد19) از کمترین میزان توسعه یافتگی برخوردار بوده است.