شناسایی شواهد ریخت شناسی یخچالی کواترنری در البرز غربی (مطالعه موردی دامنه شمالی کوه سیالان)

آب وهوا، مهم ترین عامل تاثیرگذار بیرونی در فرآیندهای شکل زائی سطح زمین است. چون شرایط آب و هوایی اخیر نمی تواند بسیاری از پدیده های موجود فعلی در سطح زمین مانند سیرک های یخچالی در سیالان را ایجاد کند، بدین سبب می توان این پدیده ها را به تغییرات آب و هوایی در گذشته های دور (کواترنر) نسبت داد. در این راستا، این مطالعه در ادامه پژوهش های قبلی با مشاهدات میدانی و اسنادی و ابزارهایی چون نقشه های توپوگرافی (1:50000 و 1:25000)، زمین شناسی (1:100000)، عکس های هوایی (1:40000) با هدف شناسایی پدیده های یخچالی کوهستانی کواترنر و حدود گستردگی آن ها در دامنه های شمالی کوه سیالان واقع در البرز غربی در جنوب شهرستان تنکابن انجام گرفته است. نتایج مطالعات نشان داد: در آب و هوای کنونی محدوده مورد پژوهش، فرآیند فرسایش آبی و تخریب سنگ ها توسط یخبندان و ذوب یخ و به طور کلی اعمال مکانیکی (از 2000 تا 4100متری) و در ارتفاعات پایین تر از 2000متری تخریب و متلاشی شدن سنگ ها بر اثر اعمال فیزیکو-شیمیایی و بیوشیمیایی برتری و غلبه دارد و عوارض و پدیده های مربوط به این فرایندها در سطح دامنه های کوهستانی چشم انداز غالب را تشکیل می دهد. در عین حال در ارتفاعات 2500-4176 متری، شواهدی نظیر سیرک های یخچالی، یخرفت ها، وارو، دره های یخچالی و... مبتنی بر فرآیندهای یخچالی وجود دارد که بر سردتر و مرطوب تر بودن آب و هوای گذشته در کواترنر دلالت دارد.