انواع بینامتنی متن: بررسی موردی مقامات بدیع الزمان همدانی

اهمیت بینامتنی در گسترش فضای متنی مقامات است که از طریق مراجع گوناگون و همبستگی روابط حضور و غیاب در داخل آن، تحقق می یابد. از این رو فراخوانی متون سنتی، به ویژه شعر، خواننده را با شکل فرهنگی کامل زمان بدیع الزمان همدانی آشنا می سازد، لذا به منظور کار آیی بهتر قصیده وعمق تاثیر آن، بدیع الزمان همدانی تلاش می کند تا در اثرش، شمار زیادی از متون دینی،قرانی و شعری را با روش های گوناگون بینامتنی به کارگیرد تا فضای ارتباطی متن را به افق-های گسترده تر میراث گذشتگان بکشاند. این مقاله درپی پاسخ به دو پرسش اساسی است:1- مهمترین شیوه های بینامتنیت در مقامات همدانی چیست؟
2-همدانی به چه شکل از سازوکار بینامتنی در مقامات بهره می برد؟
در پاسخ به پرسش های یادشده، این پژوهش شامل مباحث زیر شده است:1- تعیین نمونه تحقیق وعلل انتخاب آن.
2- ارائه مهمترین شکل های بینامتنی در نمونه مذکور و تطبیق آن بر متن. 3- نتایج پژوهش از طریق تفکیک رمزگان متن و نقد آن ها.