بررسی عوارض پری ناتال منجر به زردی نوزادی در بیمارستان قائم(عج) مشهد در سال 1388-1389

زردی شایعترین یافته فیزیکی در هفته اول بعد از تولد می باشد که بدلیل عوارض جدی آن مثل کرنیکتروس از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شناسایی عوامل زمینه ساز زردی در دوره پری ناتال می تواند سبب تشخیص و درمان سریع آن گردد. لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی عوامل زمینه ساز شناخته شده زردی در دوران پری ناتال انجام شد.
این مطالعه مقطعی یک گروهه بر روی 140 نوزاد مبتلا به زردی در بیمارستان قائم (عج) مشهد در سال 1389 انجام شد. نمونه ها به روش غیر احتمالی مبتنی بر هدف انتخاب شدند. بطوریکه پس از تایید بروز زردی در نوزاد بر اساس تشخیص متخصص اطفال و نتایج آزمایشگاهی اطلاعات دموگرافیک مادر، مشخصات نوزاد و همچنین مشکلات و عوارض پری ناتال بر اساس پرسشنامه پژوهشگر ساخته ثبت گردید. یافته های این مطالعه از طریق نرم افزار SPSS11.5 و تستهای آماری توصیفی و تحلیلی مثل فراوانی، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
در این مطالعه اکثر نوزادان پسر (63 درصد)، نوزادان رسیده و دارای وزن طبیعی بوده (90درصد) و به روش طبیعی (62 درصد) متولد شده بودند. بیشترین عوارض پری ناتال در نوزادان مبتلا به زردی به ترتیب افزایش فشارخون در مادر، پره اکلامپسی و دیابت بود. همچنین شدت ابتلا به زردی با جنس نوزاد، سن حاملگی و میزانT4 ارتباط معنی داری داشت.
این مطالعه نشان داد که جنس نوزاد، سن حاملگی، میزان T4، افزایش فشارخون در مادر، پره اکلامپسی و دیابت در بروز زردی می توانند نقش ایفا کنند.