آموزش از دور، راهبردی برای بین المللی سازی برنامه درسی در آموزش عالی ایران

نسل های جدید آموزش از دور، با تکیه بر فناوری اطلاعات و ارتباطات، موجب تسهیل فرایندهای تعاملی در بین ملل، فرهنگ ها و اندیشه ها شده و راه را برای بین المللی سازی و جهانی سازی هرچه بیشتر آموزش عالی و برنامه های درسی آن باز کرده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی رویکرد آموزش از دور، به عنوان راهبردی برای بین المللی سازی برنامه های درسی در نظام آموزش عالی ایران، به طور کیفی و از طریق انجام 12 مصاحبه انفرادی و تشکیل 2 جلسه گروه های کانونی، دیدگاه های مدیران و استادان آموزش عالی ایرانی و دانشجویان غیرایرانی را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد. نتایج مطالعه نشان می دهد که کسب اقتدار علمی ایران در روند کنونی جهانی شدن، ضرورت پرداختن به فرایند بین المللی سازی آموزش عالی و برنامه های درسی آن را ایجاب می کند و رویکرد آموزش از دور، علاوه بر رابطه دوسویه ای که با بین المللی سازی برنامه درسی دارد، بیشتر عوامل دخیل در این فرایند چون توسعه حرفه ای استادان و گسترش همکاری های بین المللی دانشگاه ها را تحت تاثیر قرار می دهد و به واسطه انعطاف پذیری و بهره وری بالایی که دارد، علاوه بر تامین شرایط، منابع و کاهش محدودیت ها، در بهره برداری از فرصت هایی چون متقاضیان زیاد ادامه تحصیل در سطح منطقه، تسهیلگر بوده و به کارگیری آن به خصوص در قالب رویکرد یادگیری ترکیبی، راهبردی است در بین المللی سازی برنامه های درسی آموزش عالی.