مقایسه اثر درمانی عصاره آبی و فرآورده R10 سیر در درمان زخم ناشی از لیشمانیا ماژور در مدل های موشی BALB/c و C57BL/6 و سوری

لیشمانیوز یکی از شش بیماری مهم انگلی مناطق گرمسیری دنیاست. روش های درمانی متعددی برای لیشمانیوز ارایه شده است؛ اما مقاومت تدریجی انگل به برخی از داروها مشکلات جدیدی را در رابطه با این بیماری به وجود آورده است. بنابراین امروزه استفاده از درمان های جدید به ویژه داروهای گیاهی به عنوان یکی از گزینه های درمانی مورد تحقیق قرار گرفته است. محققان حاضر نیز در این مطالعه درمان لیشمانیوز پوستی با گلوکانتیم و پماد عصاره سیر و پماد فرآورده R10 تهیه شده از عصاره سیر در مدل موشی را مقایسه نموده اند.
در این مطالعه تجربی که در دانشگاه شاهد انجام شد، اثر گلوکانتیم پماد عصاره سیر و پماد فرآورده R10 تهیه شده از عصاره سیر در مدل موشی روی زخم های جلدی ناشی از لیشمانیا ماژور، در موش های نژاد BALB/c، C57BL/6 و سوری بررسی شد. هر یک از این سه نژاد بر اساس این که کدام یک از این درمان ها را بگیرند یا اصلا درمانی نگیرند به 4 گروه تقسیم شدند. اثر درمانی ترکیبات مذکور به وسیله اندازه گیری قطر زخم ها و شمارش اجسام لیشمن در زخم ها قبل و پس از هشت هفته درمان و همچنین بررسی وجود یا عدم وجود انگل در کبد و طحال تعیین شد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد پماد R10 تهیه شده از عصاره سیر، در بهبودی زخم موش های مبتلا به لیشمانیوز جلدی ناشی از لیشمانیا ماژور تاثیر معنی داری داشت (05/0>P) که این تاثیر از هفته های سوم درمان به بعد معنی دار بود. اختلاف آماری بین گروه های مختلف از نظر وجود اجسام لیشمن (بار انگلی) نیز معنی دار بود (05/0>P).
با توجه به تجربیات حاصل از این پژوهش عصاره R10 اثربخشی خوبی در درمان بیماری سالک دارد که قابل مقایسه با گلوکانتیم است.