تاثیر ژن های HLA-DRB1 و HLA-DQB1 بر سن شروع بیماری دیابت نوع یک در جمعیت ایرانی دیابت نوع یک (T1D)

تاثیر آلل ها، ژنوتیپ ها و هاپلوتایپ های HLA–DRB1 و HLA–DQB1 بر سن شروع بیماری دیابت نوع یک در ایران بررسی شد.
آلل های HLA–DRB1، -DQB1 در 105 بیمار دیابتی نوع یک و 100 فرد سالم از قومیت های مختلف، با سن شروع بیماری مقایسه شد. بیماران بر اساس سن شروع بیماری به 4 گروه سنی (1-5، 6- 10، 11-15، 16- 20 سالگی) طبقه بندی شدند و فراوانی هر یک از آلل ها، ژنوتیپ ها و هاپلوتایپ های مستعدکننده و محافظت کننده در هر گروه سنی تعیین شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون Fisher''s Exact و تعیین نسبت خطر (OR) انجام گرفت.
فراوانی آلل HLA–DRB1*0401 با افزایش سن، کاهش می یابد در صورتی که فراوانی آلل HLA–DQB1*0201 با افزایش سن، افزایش می یابد. آلل های HLA–DRB1*0301 و HLA–DQB1*0302 به ترتیب بیشترین فراوانی را در بیماران رده سنی 6- 10 و 1-5 سال نشان می دهد. هاپلوتایپ HLA–DRB1*0401–DQB1*0302 به طور معنی داری بیشترین فراوانی را در بیماران رده سنی 1-5 سال (919/69 OR:، 7-10×2P:) و هاپلوتایپ HLA–DRB1*0301–DQB1*0201 به طور معنی داری بیشترین فراوانی را در گروه سنی 6-10 سال (243/6 OR:، 6-10×2 P:) نشان می دهد.
نتایج این تحقیق نشان می دهد که انواع آلل ها، ژنوتیپ ها و هاپلوتایپ های HLA–DRB1، -DQB1 با سن شروع بیماری دیابت نوع یک در ارتباط است. در این بین، افرادی که حامل آلل ها و هاپلوتایپ هایی هستند که موجب شروع بیماری در سن پایین تری می شود، باید هرچه سریع تر تحت مراقبت های پیشگیرانه قرار گیرند.