بررسی اثر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول بر مولفه های جوانه زنی چهار رقم اصلاح شده بابونه آلمانی (Matricaria recutita)

بابونه آلمانی یکی از مهم ترین گیاهان دارویی از خانواده کاسنی می باشد که از گل های آن در صنایع داروسازی، آرایشی- بهداشتی و صنایع غذایی استفاده فراوانی می گردد. به منظور مطالعه اثر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول (PEG) بر درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه در 4 رقم اصلاح شده بابونه آلمانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل سطوح مختلف تنش خشکی (صفر، 1-، 2-، 3-، 4-، 5-، 6-، 8-، 10- و 12- بار) به دست آمده از پلی اتیلن گلیکول که پتانسیل صفر بار به عنوان شاهد در نظر گرفته شد، فاکتور دوم شامل 4 رقم اصلاح شده بابونه آلمانی: بونا، جرمانیا، گورال و لوتئا بود. نتایج آنالیز واریانس بیانگر اثر معنی دار سطوح مختلف تنش خشکی و نوع رقم بر مولفه های جوانه زنی بود و همچنین اثر متقابل خشکی و رقم نیز بر خصوصیات مورد بررسی معنی دار گردید. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، هر یک از صفات اندازه گیری شده کاهش معنی داری یافتند به طوری که در پتانسیل های 4- و 6- بار درصد جوانه زنی به 48 و 16 درصد و سرعت جوانه زنی به 7/5 و 8/1 بذر در روز کاهش یافت و در پتانسیل های 8-، 10- و 12- جوانه زنی به صفر رسید. طول ساقه چه نیز نسبت به طول ریشه چه کاهش بیش تری در مقابل تنش خشکی نشان داد. ارقام مختلف بابونه به دلیل تفاوت های ژنتیکی نسبت به تنش خشکی عکس العمل متفاوتی نشان دادند به طوری که ارقام لوتئا و بونا در بین ارقام مورد مطالعه بیش ترین تحمل به خشکی را در مرحله جوانه زنی نشان دادند.