بررسی مقایسه ای اثر کلسیم و دارونما در درمان گرفتگی ساق پا در حین بارداری

گرفتگی عضلانی یکی از مشکلات شایع در دوران بارداری خصوصا در سه ماهه سوم است. هر چند علت اصلی آن ناشناخته است، ولی ممکن است که عدم تعادل بین جذب و دفع الکترولیت های سرم مانند کلسیم زمینه ساز آن باشد. لذا در این مطالعه اثر کلسیم تکمیلی بر گرفتگی ساق پا مورد مطالعه قرار گرفت.
مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور می باشد. در این مطالعه تعداد 57 زن باردار مبتلا به گرفتگی ساق پا مراجعه کننده به سه درمانگاه منتخب شهر بوشهر از فروردین 1385 تا آبان 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. کلیه زنان شرکت‎کننده در این مطالعه سالم، دارای حاملگی تک قل و در سه ماهه سوم بارداری بودند و فقط قرص آهن و مولتی ویتامین مینرال استفاده می کردند. در صورت استفاده نامنظم از داروها، عدم توانایی در تکمیل فرم-های مربوطه، عدم رضایت به ادامه درمان افراد از مطالعه خارج می شدند. انتخاب دو گروه مورد و کنترل به روش تصادفی انجام شد. جهت بررسی تعداد و شدت گرفتگی ساق پا از فرم سنجش بصری استفاده شد که 7 روز آن مربوط به قبل از درمان و 28 روز آن مربوط به دوران درمان بوده است. پس از پایان یک هفته، نمونه ها هر شب به مدت 4 هفته دارو را مصرف نمودند. در طی این 4 هفته نیز تعداد و شدت گرفتگی ساق پا توسط فرم سنجش بصری ثبت گردید.
نتایج تحقیق نشان داد که بین دو گروه از نظر تغییرات شدت کرامپ اختلاف معنی داری مشاهده نشد. اما از نظر تعداد دفعات کرامپ کاهش معنادار در گروه مصرف کننده کلسیم (02/0=P) مشاهده شد.
با توجه به اینکه در این مطالعه مصرف کلسیم موجب کاهش معنی دار در تعداد دفعات کرامپ شده است، بنابراین در مواردی که تعداد دفعات کرامپ زیاد باشد جهت کاهش آن می توان از کلسیم استفاده نمود، ولی اگر شدت کرامپ زیاد و آزاردهنده باشد تجویز کلسیم و دارونما به یک اندازه موثر می باشد.