بررسی همبستگی شاخص های تن سنجی بدو تولد با تاخیر تکاملی کودکان 60-4 ماهه

پیشرفت در علم پزشکی و موفقیت در افزایش میزان بقای شیرخواران آسیب پذیر مسئله تکامل آتی این کودکان را مطرح کرده است. بعد از عفونت ها و تروما، مشکلات تکاملی و رفتاری شایعترین مشکل در طب کودکان می باشند. هدف این مطالعه، تعیین همبستگی شاخص های تن سنجی بدو تولد با تاخیر تکاملی کودکان 60-4 ماهه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان بود.
در این پژوهش توصیفی-همبستگی، 401 کودک 60-4 ماهه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان در سال 1388 به روش چند مرحله ای شرکت کردند. شاخص های تن سنجی بدو تولد کودکان از پرونده بهداشتی و وضعیت تکامل کودکان توسط آزمون تکاملی «پرسشنامه سنین و مراحل» ASQ)) سنجیده شد. اعتبار84/0 و پایایی94/0 برای این پرسشنامه از مطالعه قبل بدست آمد. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار اس پی اس اس 18 انجام گرفت.
نتایج نشان داد میانگین سنی کودکان در گروه تکامل طبیعی 18/13±33/17 و در گروه دارای تاخیر تکاملی19/19±92/29 ماه می باشد. جنسیت اکثریت کودکان در گروه تکامل طبیعی دختر (2/55 درصد) و درگروه تاخیر تکاملی پسر (56 درصد) می باشد. تاخیر تکاملی درکودکان پسر بیشتر از دختران بود و در مدل لجستیک، جنسیت پسر همبستگی معناداری با تاخیر تکاملی کودکان نشان داد. قد و دورسر بدو تولد با تاخیر تکاملی کودکان همبستگی معناداری نشان نداد. در صورتیکه وزن بدو تولد همبستگی معناداری با تاخیر تکاملی کودکان داشت. با وارد کردن شاخص های تن سنجی بدو تولد در مدل لجستیک نتایج نشان داد که کودکان دارای تاخیر تکاملی در مقایسه با کودکان با تکامل طبیعی، در بدو تولد 4 برابر بیشتر کم وزن بوده اند (4=، OR004/0=P).
عواملی که موجب کاهش رشد داخل رحمی یک جنین می گردند در دوران نوزادی نیز او را با مشکلات متعددی رو به رو می کند. از طرفی بستری این نوزادان در بخش مراقبت های ویژه بیشتر است که این مشکلات منجر به ایجاد اختلال در سیر تکامل کودک می شود.