ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی خشکسالی با استفاده از شاخص پالمر

در این پژوهش خصوصیات زمانی و مکانی خشکسالی در حوزه های آبریز شمال خراسان رضوی و شمالی در بازه زمانی کاشت محصولات دیم (ماه های مارس تا ژوئن) مورد بررسی قرار گرفت. شرایط تری و خشکی ماهانه با استفاده از شاخص شدت خشکسالی پالمر و برای دوره آماری 2001- 1968 در 5 ایستگاه مشهد، سرخس، گلمکان، قوچان و بجنورد تجزیه و تحلیل گردید. در کنار آماره های توصیفی (محاسبات آماری پایه) شاخص پالمر، همبستگی مکانی شاخص و اثرات شرایط ماه های قبل بر ماه های بعد تعیین، و مقایسه همبستگی ها (مقایسه معنی داری) با استفاده از آزمون t برای داده های جفت انجام شد. نتایج، انطباق توزیع آماری نرمال بر شاخص پالمر با استفاده از آزمونهای نیکوئی برازش کلموگرف- اسمیرنوف، رایان- جوینر و اندرسون- دارلینگ در سطح معنی داری 5 درصد در کلیه ایستگاه ها را مورد تائید قرار داده و آزمون فیشر نیز نبود اختلاف معنیدار بین مقادیر حداکثر و حداقل انحراف از معیار شاخص در ماه های مختلف را نشان داد. همچنین نتایج بهدست آمده از چولگی، تکرار بیشتر ترسالی و شدت بیشتر خشکسالی در ایستگاه های سرخس، گلمکان و بجنورد و تکرار بیشتر خشکسالی و شدت بیشتر ترسالی را در ایستگاه های مشهد و قوچان نشان داد. نتایج همبستگی مکانی به نسبت بالایی در منطقه وجود داشته و تغییرات در سطح 5 درصد معنیدار نبودند. همبستگی زمانی بالا برای مقادیر شاخص بهدست آمد که تاثیرات شرایط ماه های قبل بر خشک و تر بودن ماه های بعدی را به طور کامل نشان داد.