مقایسه منزلت اجتماعی کودکان پسر مبتلا به اختلالات رفتار ایذائی و بهنجار در مقطع ابتدائی

پژوهش با هدف بررسی و مقایسه منزلت اجتماعی کودکان پسر مبتلا به اختلالات رفتاری ایذائی و بهنجار 11- 9 ساله در مقطع ابتدائی (مقاطع سوم، چهارم، و پنجم ابتدائی) شهر اصفهان صورت پذیرفته است. آزمودنی های این پژوهش 132 کودک بودند که 42 نفر از کودکان پسر مبتلا به اختلالات رفتاری ایذائی، (از هر کدام از اختلالات کمبود توجه/فزون کنشی 21، اختلال سلوک 12 و اختلال نافرمانی مقابله ای 9 کودک) و 90 نفر از کودکان پسر بهنجار انتخاب شدند. طرح پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. ابزار مورد استفاده مقیاس سنجش روابط همگنان برای تعیین منزلت اجتماعی و آزمون تشخیصی علائم مرضی کودکان فرم والدین (ویرایش چهارم) بود که پس از انتخاب آزمودنی ها، آزمون بصورت فردی اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا)، مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین میانگین نمرات زیرمقیاس زورگوئی (001/0 P≤)، قربانی (001/0 P≤)، و رفتار پسندیده اجتماعی (006/0 P≤)، در چهار گروه کودکان پسر بهنجار و مبتلا به اختلال رفتاری ایذائی (اختلال کمبود توجه/فزون کنشی، اختلال سلوک و اختلال نافرمانی مقابله ای) تفاوت معناداری وجود داشت. در نتیجه اختلالات رفتاری می تواند منزلت اجتماعی کودک در گروه همگنان را متاثر کند و بهداشت روانی فرد را در آینده پیش بینی نماید.