رابطه بین توسعه پایدار معماری محیطی و طراحی اقلیمی در مناطق کوهستانی

این مقاله کوششی است هدفمند برای معرفی یکی از جریانهای مهم معماری معاصرکه طراحی پایدار نامیده می شود. هدف از این مطالعه بررسی طراحی اقلیمی شهر ماسوله در چارچوب آسایش انسان برای دستیابی به توسعه پایدار می باشد. در این مقاله نخست به شرح ویژگی های اقلیمی، جغرافیایی و معماری بومی ماسوله بعنوان بستر اصلی مطالعه پرداخته شده و در ادامه، با استفاده از مدل زیست- اقلیم ساختمانی گیونی و مدل برآورد مقادیر نیاز به گرمایش و سرمایش HDD و CDD به بررسی معماری اقلیمی ماسوله بعنوان یک الگوی پایلوت در مناطق کوهستانی پرداخته می شود. برای تعیین نوع اقلیم ماسوله نیز از روش طبقه بندی اقلیمی دمارتن استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که ماه های اردیبهشت، خرداد و تیر در محدوده قابل تحمل از نظر آسایش انسان واقع شده اند همچنین به استثناء ماه های خرداد و تیر که مقادیرHDD و CDD در آن صفر می باشد، در 10 ماه دیگر سال نیاز به HDD 2420 درجه- روز محاسبه شده و ماه های اردیبهشت و آذر با 22و 409 درجه- روز به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار نیاز به گرمایش را دارا هستند.