تاثیر یک بر نامه آموزشی خودمراقبتی بر آگاهی و عملکرد بیماران مبتلا به نارسایی قلب

با توجه به این که عمده ترین علل مرگ و میر و کاهش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلب، ریشه در عملکرد خودمراقبتی نادرست دارد و کافی نبودن آگاهی بیماران به این مسائل دامن می زند، لذا مطالعه ای با هدف بررسی تاثیر آموزش مراقبت از خود، بر آگاهی و عملکرد بیماران مبتلا به نارسایی قلب در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام گرفت.
در یک مطالعه نیمه تجربی، 80 بیمار مبتلا به نارسایی قلب بستری در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرکرمان با روش نمونه گیری آسان و تدریجی انتخاب و در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. ابتدا میزان آگاهی و نحوه عملکرد هر بیمار در مورد مراقبت از خود، از طریق پرسشنامه و چک لیست محقق ساخته و پایا و روا از طریق مصاحبه و مشاهده گرفته شد، سپس هر بیمار گروه تجربی یک برنامه آموزشی شامل 4 جلسه آموزشی 20 دقیقه ای همراه با ارائه جزوه آموزشی به صورت انفرادی و پرسش و پاسخ دریافت کرد. سپس یک ماه بعد از ترخیص از هر یک از بیماران در دو گروه، آزمون نهایی به عمل آمد. مقایسه آگاهی و عملکرد دو گروه از طریق آزمونهای آماری ناپارامتری ویلکاکسون و مان ویتنی یو انجام شد.
رتبه آگاهی و عملکرد بیماران مبتلا به نارسایی قلب در کلیه حیطه های مراقبت از خود، قبل از مداخله بین دو گروه تجربی و شاهد، معنادار نبود. در حالی که این میانگین امتیازات بعد از مداخله در گروه تجربی و شاهد اختلاف معناداری داشت. به طوری که مقایسه تغییرات نشان داد که تغییرات آگاهی (02/7±81/18) و عملکرد (57/11±5/29) در گروه تجربی به طور معناداری بیش از تغییرات آگاهی (79/2±81/1) و عملکرد (28/1±43/0) در گروه شاهد بوده است که نشان دهنده تاثیر آموزش بر گروه تجربی بود.
به کار گیری برنامه آموزشی خودمراقبتی طراحی شده بر آگاهی و عملکرد بیماران مبتلا به نارسایی قلب در نمونه های مورد مطالعه موثر بوده است و آموزش یکی از روش های مناسب و لازم برای ارتقای مراقبت از خود است.